Biografie David Hockney

David Hockney ( Bradford 9 juli 1937) is een Engels kunstenaar en een van de bekendste vertegenwoordigers van de popart.

 

Hockney begon als een schilder die doeken maakte met een anekdotisch karakter. Maar in 1964 vestigde hij zich in Californië waar hij een meer realistische schilderswijze ontwikkelde. Hij gebruikte thema's als zwembaden, portretten en landschappen. Een van zijn bekendste werken is het doek A bigger splash (1967), waarin een zwembad te zien is. Maar ook schilderde hij zijn twee teckels Boogie en Stanley en stillevens.

Enkele jaren later begon hij foto's in zijn schilderijen te verwerken, een begin van talrijke collages bestaande uit foto's die op zo'n manier bij elkaar zijn gebracht, dat het kubisme eruit herkend kan worden.

Van Hockney is bekend dat hij synesthesie heeft, een eigenschap waarbij men muziek of woorden als kleuren kan zien of proeven.

Hockneys werk heeft grote invloed gehad op het figuratieve realisme van de jaren zestig.

Officiële website van David Hockney: http://www.hockneypictures.com/

 

Hockney is een hype. De talrijke bezoekers aan de tentoonstelling A bigger Picture zijn dolenthousiast. De een zegt: “De kracht zit hem in de overdrijving, de rijkdom van de kleuren.”   Een ander: “Het maakt je blij en opgewekt. Iedereen is overweldigend.”  De eerste regels uit het tijdschrift TABLEAU.

Hockney zette met zijn schilderijen de heuvels van zijn geboortegrond , de Yorkshire Wolds, internationaal op de kaart. Er wordt al gesproken van Hockney Country. Sinds 2005 leeft Hockney in het huis van zijn in 1999 overleden moeder in Bridlington. Dit huis kocht hij voor haar in 1989 het staat aan de boulevard.

Meer landinwaarts van zijn woonplaats, is het per seizoen veranderende landschap met de glooiende heuvels, heggen, bomenrijen, valleien en akkers. Daar staat hij nu met wonderbaarlijk veel energie elke dag en plein air te schilderen, volgens de traditie van de impressionisten.

Hij maakt schetsen op zijn iPhone of iPad of rijdt met een busje met negen videocamera’s op het dak al filmend door dat landschap. Weer of geen weer; vaak gaat hij er al bij zonsopgang op uit om het vroege zonlicht te vangen, of de mist die zich uitspreidt over de landerijen en het kreupelhout. Dit is te zien in de BBC-documentaire A Bigger Picture die regisseur Bruno Wollheim over Hockney maakte. Wollheim volgde Hockney gedurende een periode van 3 jaar – vanaf het moment dat hij Californië verlaat en terugkeert naar Yorkshire. Door onvermeoibaar in de natuur te werken- in aquarel en olieverf in plaats van acryl- en het bestuderen van Chinese rolschilderingen van landschappen, leert hij het ambacht opnieuw. Hij maakt studies van planten, bomen en grassoorten en beseft: “Als je goed kijkt, is er zo ongelooflijk veel om te zien.”

Deze documentaire is te zien op http://www.hollanddoc.nl/   A Bigger Picture

www.hollanddoc.nl/kijk.../d/david-hockney-a-bigger-picture.html

 

http://www.hollanddoc.nl/kijk-luister/kunst-en-cultuur/beeldende-kunst.html?playurn=urn:vpro:media:program:10694571&currentPage=4

In de aanloop naar zijn zeventigste verjaardag besluit kunstenaar David Hockney (1937) na een verblijf van tientallen jaren in Californië terug te keren naar zijn geboortegrond in Yorkshire, in Engeland. Deze grote verandering valt samen met een verlangen om zijn hele benadering van het schilderen met olieverf opnieuw uit te vinden. Voor het eerst schildert hij in de open lucht, midden in het landschap, van seizoen tot seizoen en in allerlei soorten weer. Voor het eerst ook staat hij een camera toe om hem te filmen wanneer hij aan het werk is. Regisseur Bruno Wollheim krijgt volop toegang tot de schilder, zolang hij in zijn eentje, dus zonder cameraploeg, werkt.

De film onderzoekt ook Hockney’s haat-liefde relatie met de fotografie, een medium dat tot dan toe zijn steun en toeverlaat was. Tijdens de opnames van deze documentaire probeert hij een tijd lang de fotografie geheel uit zijn werk te bannen. Door te werken met aquarelverf en het bestuderen van Chinese beschilderde perkamentrollen leert hij het ambacht van het schilderen helemaal opnieuw.

Terwijl Hockney het spektakel van Engelands snel wisselende seizoenen gadeslaat, vindt hij nieuwe inspiratie en zijn ambitie neemt toe: hij stapt over van snelle impressionistische landschapjes naar grotere schilderijen. De film bereikt een hoogtepunt met het in drie weken tijd vervaardigde werk ‘Bigger Trees near Water’, het grootste schilderij ooit in de buitenlucht gemaakt (ruim 15 bij 4 meter).